Voor de excursieopdracht die ik met mijn groep moet organiseren in periode 4 van het derde jaar ben ik op werk/studie bezoek geweest in Delft. Ik en de groep waar ik deel van uit maak binnen de minor E-Touroperating hebben de opdracht gekregen om in Mei 2015 een excursie te organiseren voor eerstejaars studenten van de Tourism Management cluster binnen Inholland. Omdat wij onze excursie in het Engels moeten doen en de studenten van verschillende locaties binnen Nederland komen hadden wij een ruime keuze qua voorgestelde bestemmingen door de minor leiding. Uiteindelijk is onze keuze gevallen op de volgende steden: Leiden, Utrecht, Den Haag en Delft. Dit verslag gaat dus over Delft, een stad die bij de internationale toerist met name bekend staat om het Delftsblauw en de schilderingen op verschillende artikelen. Dit was ook mijn indruk van Delft voordat ik naar Delft ging, hoewel ik ook wist dat Delft ook aardig in trek is bij internationale studenten vanwege zijn diverse en goede Universiteit. Ook heb ik herinneringen aan Delft omdat mijn Opa (Saad Tell) vanuit Jordanië naar Nederland kwam om in Delft te gaan studeren. Ik kwam dus eigenlijk in een stad waarin mijn opa zijn studententijd heeft doorgemaakt en het (hopelijk) naar zijn zin heeft gehad.
De stad Delft is ooit begonnen aan een gegraven waterloop. Deze waterloop heette de "delf". Vermoedelijk is de naam Delft daaruit ontstaan. Delft werd een stad doordat graaf Willem de Tweede op 15 april 1246 stadsrechten aan het dorpje delft ontleende. Delft is op het gebied van geschiedenis met name bekend doordat Willem van Oranje er vanaf 1572 tot 1584 woonde. 1584 werd hij vermoord in Delft. Sindsdien worden de Oranjes bij hun overlijden bijgezet in Delft. Vermoedelijk heeft Delft zo de bijnaam "de prinsenstad" gekregen. Bij aankomst in de stad vond ik Delft nogal grauw ogen, maar misschien komt dit ook omdat om en in het station werkzaamheden bezig waren. Wat mij gelijk opviel was de prachtige oude stijl waarin de binnenstad gebouwd is en dat Delft ongelofelijk veel oude, geschiedenisrijke gebouwen herbergt. Naar sommige gebouwen zoals het stadhuis, maar ook de oude kerk en de Oostpoort kon ik wel een kwartier staren, om alle prachtige sculpturen te bekijken en me dan te bedenken wat deze zouden kunnen betekenen. Ook binnen en in de VVV was veel informatie te vinden. In de VVV kreeg ik wel de indruk dat de stad op toeristisch gebied zich weinig vermarkt en dat het teert op zijn bekendheid door het Delftsblauw, de geschiedenis die de stad herbergt en de Universiteit die het heeft. Daarnaast kon ik me niet aan de indruk ontrekken, mede ingegeven door de medewerker van het VVV, dat de toeristische gidsen en de bedrijven die hierin handelen de baas zijn in Delft. Als internationale toerist acht ik de kans groot dan men met bussen, georganiseerd en massaal, door deze stad geleid worden. Het verbazende van Delft vond ik met name dat ik aan alles merkte dat Delft helemaal niet groot is, best klein eigenlijk. Natuurlijk weet ook ik dat Delft een stad is een grote gemeente is. Ik kreeg die indruk omdat de binnenstad niet groot is en bovendien erg verschilt qua bouwstructuur met de buitenstad. Minder vond ik dan ook dat ondanks dat Delft in mijn beleving een relatief kleine stad was, ik wel ontzettend veel moest lopen om de dingen te bezichtigen die wij als groep voor ogen hadden. Zo ligt de Delftse Potterij (bekend van het Delftsblauw dus, waar alle spullen dus vandaan komen) redelijk ver buiten het centrum van de stad. De Delftse Potterij vond ik trouwens wel een attractie op zich, met als kanttekening dat het wel gericht is op de verkoop van producten, ook al willen ze doen blijken van niet. Bij de Delftse Pauw krijg je een gratis rondleiding, om zo te zien hoe de toch echt wel Nederlandse kunst in mijn beleving, gemaakt wordt. Deze was dan ook erg interessant en informatief. Wat ik echt merkte tijdens de rondleiding is dat de mensen die daar werkzaam zijn een hart en passie hebben voor het Delftsblauw. Dat moet ook wel gezien de enorme moeite die in een enkel product gestopt moet worden om het een geslaagd product te laten worden. Naast dat het maken van Delftsblauw en vernuftig en tijdrovend werkje is, is het ook nog eens ontzettend nauwkeurig en moeilijk. Je kan dit dus niet zomaar doen. Hier betaal je echter wel een flinke prijs voor ! Ik schrok nog al van de prijzen die langskwamen toen ik aan het einde van de rondleiding door de winkel moest. Al met al moet ik zeggen dat Delft mij qua bouwstructuur heeft verrast, maar dat het daar ook bij bleef. Ik vond Delft voor de rest grauw, grijs, saai en bovendien lui, misschien wel te gewoontjes ook. Ik had dan ook niet het gevoel en de rest van de groep waarin ik werk ook, dat dit een geschikte locatie zou zijn voor onze excursie. Delft, dus eigenlijk wel alleen bekend van het Delftsblauw in mijn beleving. Follow, like, pin it, love it.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuthorAnthony Voskuilen, a driven tourism student, football player, brother, son and friend. Determined to achieve greatness on whatever path life sends me. Become wise.
Do you want to read my blogs ? Sure ! Just click on the "read more" button and enlighten yourself. (all written in Dutch)
Categories
Alles
Follow, like, pin it, love it.
|